„JEZIORO SŁONE”, Polska 2022

Premiera kinowa: 17 marca 2023

Katarzyna Rosłaniec jest bez wątpienia jedną z ważniejszych młodych polskich reżyserek. Jej wcześniejsze produkcje „Galerianki” i „Bejbi Blues” należy uznać za istotne, dlatego z dużym zainteresowaniem czekałem na jej najnowszy film „Jezioro Słone”. A jakie emocje towarzyszyły mi podcza projekcji tego filmu?

Helena jest 64-letnią piękną kobietą, matką trojga dorosłych już dzieci, panią domu. Nigdy nie pracowała, gdyż mąż prowadzi udany biznes. Spędza dużo czasu w ukochanym domku letniskowym nad jeziorem, trochę kontempluje, spotyka się s z wieloletnimi przyjaciółkami: Ulą (boska, jak zawsze, Dorota Kolak) i Agnieszką (Judyta Paradzińska-Górska). Helena tworzy udany związek z Pawłem (bardzo dobry Krzysztof Stelmaszyk) – jak wyznaje, był jedynym mężczyzną w jej życiu, ale, niestety, wraz z problemami finansowymi w firmie męża, w małżeństwie pojawiają się trudności. Paweł chce sprzedać uwielbianą przez Helenę posiadłość nad jeziorem Słonym.

Kryzys i konflikt w małżeństwie łączą się z przybyciem do letniskowej miejscowości ekscentrycznej pary – Lili (Grażyna Misiorowska) oraz Filipa (fantastyczny Jacek Poniedziałek). Małżeństwo tworzy otwarty związek, często zmienia partnerów, Filip współpracuje z agencjami reklamowymi, promując męską bieliznę. Pod wpływem tej niestandardowej pary Helena zaczyna inaczej patrzeć na swoje życie. Nie przekraczając żadnych granic, odkrywa swoją kobiecość, sensualność i seksualność. Zmienia się. Czy taka późna zmiana może prowadzić do czegoś dobrego?

„Jezioro Słone” to zajmujący i bardzo ciekawy portret dojrzałej kobiety, która z opóźnieniem odkrywa siebie. Pełen prawd o życiu, ale także optymizmu, film Katarzyny Rosłaniec dobitnie pokazuje, że życie nie kończy się wraz z przekroczeniem pewnej granicy wieku, że można z tego życia korzystać, cieszyć się nim, stale go odkrywać. Co wydaje się bardzo istotne, w centrum uwagi reżyserki jest dojrzała kobieta, co w kinie zdarza się niezwykle rzadko, a jeśli już się zdarza, kobieta przedstawiona jest jako ofiara życia, osoba nieszczęśliwa, bez szans na pozytywną zmianę. Rosłaniec pokazuje inną kobietę, kobietę, w której budzi się coś nowego, kobietę, która może jeszcze wiele osiągnąć i zmienić.

W rolę Heleny wciela się Katarzyna Butowtt, jedna z najważniejszych polskich modelek lat 80-tych i 90-ych, którą możemy pamiętać z pierwszych reklam nieśmiało pojawiających się na ekranach naszych telewizorów. Butowtt wypada bardzo przekonująca. To nie jest wybitna, wielka rola, ale aktorka tworzy ciekawą postać.

Film z pewnością warto jest zobaczyć. Jest chwilami poważny, chwilami zabawny, z pewnością inny od typowych polskich produkcji.

Moja ocena: 7/10

 

„STRAŻNICY GALAKTYKI VOLUME 3”, (Guardians of the Galaxy vol.3), USA 2023

Premiera kinowa: 5 maja 2023

Wspaniali Strażnicy Galaktyki powracają w swojej trzeciej odsłonie! Nie jestem wielkim fanem komiksowych adaptacji i filmów spod znaku Marvela, czy DC Comics, ale Strażnicy prawdziwie ujęli mnie od pierwszego filmu. I choć najnowsza część jest do bólu amerykańska z przynajmniej kilkoma „cringowymi” dialogami, to przede wszystkim przyzwoita porcja dobrej, hollywoodzkiej rozrywki i urokliwa przypowieść o sile przyjaźni i woli walki.

Planeta Knowhere, na której rezydują Strażnicy, zostaje napadnięta, w wyniku czego Szop Rocket (głos Bradleya Coopera) zostaje poważnie ranny. Sytuacja jest niezwykle trudna, okazuje się, że Szop w przeszłości był ofiarą okrutnych eksperymentów i jedynie poznanie tajnego kodu może uratować jego życie. Dlatego Strażnicy i przyjaciele Rocketa – Peter Quill (Chris Pratt), Gamora (Zoe Saldana), Drax (Dave Bautisa), Nebula (Karen Gillan), Mantis (Pom Klementieff) oraz Groot (Vin Diesel) z narażeniem życia wyruszają w podróż, aby znaleźć szyfr ratujący rannego i wokół tego problemu toczy się cała akcja filmu.

Śmiertelne niebezpieczeństwo związane z raną Rocketa jest okazją do wielu retrospekcji i poznania losów tego dziarskiego i sympatycznego bohatera. Rocket Racoon jako małe zwierzątko dostał się do laboratoriom okrutnego i bezwzględnego Wielkiego Ewolucjonisty (bardzo dobra rola Chukwudi Iwuji), którego misją była zmiana świata. Ewolucjonista prowadził zatem potworne i niezwykle bolesne eksperymenty na ludziach i zwierzętach, także na naszym bohaterze – Szopie, i tylko on posiadał klucz do uratowania Rocketa. Czy Strażnicy zdołają uratować swojego wiernego i kochanego przyjaciela? Czy kolejna misja ratowania wszechświata przed złem zakończy się fiaskiem, czy sukcesem?

Jest wzruszająco, poruszająco, efekty specjalne i kostiumy zapierają dech w piersiach – podsumowując, „Strażnicy Galaktyki” to bardzo udana filmowa przygoda dla maluchów i starszaków.

Istotną wartością filmu – tak jak w przypadku poprzednich odcinków serii – jest ścieżka dźwiękowa, która już stała się ogromnym przebojem, a znane z przeszłości utwory, takie jak „Dog Days Are Over” Florence and the Machine, akustyczna wersja evergreenu „Creep” Radiohead, fantastyczne „This Is the Day” zespołu The The, czy „In the Meantime” Spacehog wróciły na listy przebojów – fantastyczna wspomnieniowa podróż przez minione dekady.

Pozostaje zatem czekać na kolejną porcję rozrywki z czwartą częścią Strażników Galaktyki, bo takiej chyba należy się spodziewać.

Moja ocena: 8/10

 

EUROWIZJA 2023 – ECHA I WRAŻENIA

W sobotę mieliśmy okazję obejrzeć najnowszą odsłonę Festiwalu Piosenki Eurowizji, z udziałem naszej reprezentantki. Nie miałem czasu oglądać bardzo uważnie koncertu finałowego, ale obejrzałem wszystkie występy online i podzielę się dziś swoimi obserwacjami i wnioskami.

Pierwszy festiwal Eurowizji, który pamiętam, odbył się w 1983 roku. Niewiele miałem wtedy lat, ale pamiętam, że z wypiekami śledziłem procedurę oddawania głosów i kibicowałem pięknej, jasnookiej reprezentantce Luksemburga, Corinne Hermes, która ostatecznie zwyciężyła. W tamtych czasach liczyły się dwa typy nagrań i to one miały szanse wygrać festiwal: piękne, dobrze zaśpiewane dramatyczne ballady, jak choćby piosenki Celine Dion, czy Johnny’ego Logana, albo chwytliwe, szybko wpadające w ucho piosenki, często z zabawną choreografią, jak hity Abby, chłopaków z grupy Herreys, czy brytyjskiego Bucks Fizz. Festiwal Piosenki Eurowizji to było dla mnie coś niesamowitego, powiew Zachodu, emocje.

Potem od czasu do czasu pojawiało się coś wyjątkowego, wartego pamięci, ale dominował słaby repertuar i coraz dziwniejsi artyści. Nie inaczej było i w tym roku. Konkurs był bardzo eklektyczny, można było usłyszeć wzruszające ballady, rap, typowe disco, nagrania z elementami folku i muzyki etnicznej, mocniejsze rockowe kompozycje  ale trudno jest wyłonić piosenki i artystów, których warto pamiętać.

Uczę się akceptować zwycięską piosenkę Loreen „Tattoo”. Wiem, że to dobrze zaśpiewane, mocne nagranie, ale trudno mi się do niego przekonać, tak jak nigdy nie przekonałem się do poprzedniego zwycięskiego nagrania Szwedki „Euphoria” z 2012 roku. W ogóle uważam, że dany artysta powinien reprezentować swój kraj jednokrotnie, by dać szansę zaistnieć innym wykonawcom.

Będę kaprysił dalej – faworyt publiczności, Fin Kaarija ze swoim przebojem „Cha cha cha” w ogóle nie skradł mojego muzycznego serca, nagranie i wykonanie po prostu mi się nie spodobały. Z pierwszej trójki najwyżej cenię reprezentantkę Izraela Noę Kirel, która dobrze zaśpiewała nagranie „Unicorn”. Nie przypadły mi do gustu piosenki zwykle bardzo mocnych reprezentantów – Francji, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Niemiec (stylizująca się muzycznie na Rammstein grupa Lord of the Lost wypadła fatalnie).

A moi faworyci? Przepadli. Moje ulubione nagranie – ballada „Stay’ Moniki Linkyte z Litwy zajęła ostatecznie 11 miejsce, nieco lepiej wypadła Estonia (Alika „Bridges”) – 8 miejsce, Izrael (Noa Kirel „Unicorn”) – 3 miejsce, Norwegia (Alessanda „Queen of Kings”) – 5 miejsce oraz Australia (Voyager „Promise”) – 9 miejsce.

A jak wypadła Blanka – nasza urocza reprezentantka, zwana pieszczotliwie Bejbą, określona przez europejskie media jako „Britney Spears dla ubogich”? Blanka to całkowicie nie moja bajka, choć doceniam pracowitość i upór młodej wokalistki, obdarzonej niewątpliwie urodą i umiejętnościami tanecznymi, a nie do końca talentem wokalnym. „Solo” to stylizowana nieco na Rihannę piosenka z potencjałem na wakacyjny przebój, ale nie do końca nagranie, które mogło zaistnieć na Eurowizji. Obawiam się, że Blanka pozostanie gwiazdeczką jednego, może dwóch przebojów, a potem szybko o niej zapomnimy i Eurowizja z jej 19. miejscem nie będzie dla młodej piosenkarki trampoliną do sukcesu.

Blanca poległa w głosowaniu profesjonalnych jury i po pierwszym głosowaniu zajmowała 24. – trzecie od końca miejsce. 6 punktów przyznali Blance jurorzy z Ukrainy, po 2 – z Belgii i Izraela i po 1 punkcie z Rumunii i Armenii, razem 12 punktów. I nie ma się czemu dziwić, bo z pewnością nie jest to kompozycja wybitna. Dużo lepiej polska wokalistka wypadła w głosowaniu publiczności, zdobywając razem 81 punktów (co w tej kategorii dawało jej 8. miejsce). Na Blankę głosowały następujące kraje – Ukraina – 12 punktów, Litwa, Wielka Brytania i Irlandia – po 8 punktów, Islandia – 7, Norwegia – 6, Armenia i Dania – 5, Belgia, Mołdawia i Niemcy – 4, Estonia – 3, Cypr i Holandia – 2 oraz Słowenia, San Marino i Albania po 1 punkcie. Wokalistka zdobyła łącznie 93 punkty, co pozwoliło jej zająć jedynie 19. miejsce, choć swego rodzaju sukcesem był już awans do finału.

Miłym akcentem tegorocznej edycji były brytyjskie hity w interpretacji poprzednich zwycięzców. Mnie najbardziej urzekł Duncan Laurence swoją wersją przeboju „You’ll never walk alone” z repertuaru grupy Gerry and the Pacemakers.

Podsumowując, nie była to pod żadnym względem wyjątkowa edycja festiwalu, choć miałem nadzieję, że tegoroczni, nieoczekiwani gospodarze będą starali się stworzyć naprawdę niezapomniany show. Jeśli dominują tanie, proste produkcje lub takie potworki, jak piosenka reprezentująca Chorwację, nawet Brytyjczycy nie mogą uratować poziomu i honoru konkursu. Być może za rok my, widzowie, będziemy mieli więcej szczęścia i konkurs wyłoni zwycięzcę na miarę Abby lub Celine Dion. Oby…

 

Jacek Ostrowski „Bohomaz”, Skarpa Warszawska 2023

Najpierw był „Paragraf 148”, potem „Czarny wdowiec”, „Sarkofag”, „Świrus”, „Wojna”, „Porwanie”, „Bibliotekarka”, „Raczycho”, aż wreszcie doczekaliśmy się „Bohomazu” – dziewiątej odsłony przygód mecenas Zuzy Lewandowskiej.

Dla niewtajemniczonych (ale czy tacy jeszcze istnieją???), Zuzanna Lewandowska to niezwykle inteligentna, błyskotliwa i bezkompromisowa płocka prawniczka, która na przełomie lat 70-tych i 80-tych jest najbardziej rozchwytywanym adwokatem w mieście, a dodatkowo rozwiązuje liczne kryminalne zagadki (lokalne i nie tylko). Pomagają jej w tym przyjaciele – Nowak – były milicjant, Kowalski – kolega po fachu, z którym Zuza prowadzi kancelarię na Tumskiej, zdolna aplikantka Jolka, niejaki Płosik – niezwykle sympatyczny przedstawiciel płockiego półświatka oraz okazjonalnie ksiądz – proboszcz z pobliskiej Fary.

„Bohomaz” obfituje w niesamowite wydarzenia, chwilami mrożące krew w żyłach. Miastem wstrząsa seria brutalnych morderstw młodych, atrakcyjnych kobiet. Ofiary zostają uduszone, a notoryczny morderca zabiera z miejsca zbrodni bieliznę martwych piękności. Czy Zuza zdoła ubiec milicję obywatelską w znalezieniu i identyfikacji zbrodniarza?

Ofiarą w „Bohomazie” staje się także kapitan Mariański – policyjny osiłek i odwieczny wróg Zuzy. Jak zareaguje ambitna i pełna profesjonalizmu adwokatka, kiedy zamieszany w przestępstwo Mariański zwróci się do niej po pomoc prawną? Przy okazji tego wątku poznajemy biografię milicjanta – ten inicjujący powieść fragment książki to przezabawny majstersztyk, który pokochają najwięksi malkontenci i przeciwnicy lektury kryminałów.

Wiele dzieje się także w życiu osobistym Zuzanny, ale, niestety, nie w kwestiach miłosnych. Otóż okazuje się, że Zuza ma brata, a jest nim Eduardo – bardzo przystojny i uroczy … ciemnoskóry Kubańczyk. Nie do wiary. Poznajemy także próżną stronę osobowości pani mecenas, która, korzystając z obecności w mieście młodego adepta Akademii Sztuk Pięknych, zamawia u niego swój portret. Czy to zamówienie będzie miało coś wspólnego z tytułem powieści?

„Bohomaz” to kolejny tom sagi, pełen zabawnych perypetii, nieoczekiwanych zwrotów akcji i intrygujących wydarzeń. Ogromną zasługą autora i walorem cyklu jest odtworzenie atmosfery czasów komunizmu, ale nie w depresyjny, martyrologiczny sposób, ale z humorem i doświadczeniem zwykłego człowieka. Niezwykła jest także indywidualizacja języka postaci i liczne odniesienia językowe do czasów przedstawionych w powieści.

Jeśli ktoś nie zna jeszcze opowieści o mecenas Lewandowskiej (choć graniczy to z niemożliwością), bardzo gorąco polecam cykl autorstwa Pana Jacka Ostrowskiego. Zachęcam również do udziału w spotkaniach autorskich z pisarzem – są pełne dowcipu, ciekawych anegdot i spostrzeżeń dotyczących historii i czasów współczesnych. I dodam tylko, że swego czasu zachwyciłem się cyklem powieści o innej prawniczce, nie płockiej, lecz warszawskiej, ale tamten cykl znudził mnie po szóstej części i nigdy już do niego nie wróciłem, a po dziewiątej książce o Zuzie mam na czytanie coraz większy apetyt. 

Moja ocena: 10/10 (jak mogłoby być inaczej???)

 

3. POLSKI TOP RADIA 357 – MOJE PODSUMOWANIE I MOJE REFLEKSJE

3 maja słuchacze Radia 357 mieli okazję posłuchać 3.Polskiego Topu – ponad 12-godzinnej celebracji najlepszej polskiej muzyki według listy przygotowanej przez patronów Radia. Niestety, z przyczyn zawodowych nie słuchałem całości audycji, ale podcastowo to nadrobię. W ubiegłym roku nie zdążyłem oddać swoich głosów, w tym roku się zmobilizowałem i udało się, choć łatwo nie było.  Wprawdzie liczba możliwych do oddania głosów została zwiększona z 57 do 75, ale miałem nadal kłopot, żeby wybrać tę moją czołówkę. Początkowo wybrałem aż 153 utwory i drogą eliminacji powoli walczyłem o te dozwolone 75. Ofiarami mojej eliminacji stały się następujące nagrania:

Andrzej Zaucha – BYŁAŚ SERCA BICIEM

Anieli & Nosowska – JAŚNIEJĄCA

Anna German – TAŃCZĄCE EURYDYKI

Anna Jurksztowicz – STAN POGODY

Artur Rojek – BEKSA

Aya R.L. – KSIĘŻYCOWY KROK

Bajm – MAŁPA I JA

Banda i Wanda – NIE BĘDĘ JULIĄ

Basia & Alibabki – DZIEŃ SIĘ BUDZI

Bogusław Mec – JEJ PORTRET

Budka Suflera – NOC KOMETY

Coma – SPADAM

Czesław Niemen – WSPOMNIENIE

Daab – W MOIM OGRODZIE

Daria Zawiałow – JESZCZE W ZIELONE GRAMY

Dawid Podsiadło – MAŁOMIASTECZKOWY

De Mono – KOCHAĆ INACZEJ

Dżamble – WYMYŚLIŁEM CIEBIE

Edyta Bartosiewicz – TATUAŻ

Edyta Geppert – OCH ŻYCIE, KOCHAM CIĘ NAD ŻYCIE

Exodus – JESZCZE CZEKAM

Fisz Emade Tworzywo – OK BOOMER

Formacja Nieżywych Schabuff – KLUB WESOŁEGO SZAMPANA

Grzegorz Turnau – PAMIĘĆ

Halina Żytkowiak – PIĘĆ MINUT ŁEZ

Hanna Banaszak – W MOIM MAGICZNYM DOMU

Irena Jarocka – KAWIARENKI

Izabela Trojanowska – WSZYSTKO CZEGO DZIŚ CHCĘ

Julia Marcell – TARANTINO

Justyna Steczkowska – DZIEWCZYNA SZAMANA

Kaśka Sochacka – WIŚNIA

Katarzyna Nosowska – ERA RETUSZERA

Kayah & Krzysztof Kiljański – PRÓCZ CIEBIE NIC

Kazik & Edyta Bartosiewicz – CZTERY POKOJE

Klincz – LATARNIK

Kortez – DOBRY MOMENT

Król – Z TOBĄ / DO DOMU

Krystyna Janda – NA ZAKRĘCIE

Krystyna Prońko – PSALM STOJĄCYCH W KOLEJCE

Krzysztof Krawczyk & Edyta Bartosiewicz – TRUDNO TAK (RAZEM BYĆ ZE SOBĄ)

Kult – KREW BOGA

Lady Pank – WCIĄŻ BARDZIEJ OBCY

Lao Che – NIE RAJ

Lombard – SZKLANA POGODA

Lombard – TANIEC PINGWINA NA SZKLE

Łucja Prus – NIC DWA RAZY SIĘ NIE ZDARZA

Maanam – PO PROSTU BĄDŹ

Malarze i Żołnierze – PO PROSTU PASTELOWE

Marek Grechuta – NIEPEWNOŚĆ

Maryla Rodowicz – ŁATWOPALNI

Mela Koteluk – FASTRYGI

Mela Koteluk – MELODIA ULOTNA

Męskie Granie Orkiestra 2021 – I CIEBIE TEŻ BARDZO

Mikromusic – TAKIEGO CHŁOPAKA

Obywatel G.C. – TAK, TAK… TO JA

Organek – CZARNA MADONNA

Pablopavo & Ludziki – KARWOSKI

Pidżama Porno – NIKT TAK PIĘKNIE NIE MÓWIŁ, ŻE SIĘ BOI MIŁOŚCI

Pustki – LUGOLA

Quebonafide & Daria Zawiałow – BUBBLETEA

Róże Europy – LIST DO GERTRUDY BURGUND

Ryszard Rynkowski – SZCZĘŚLIWEJ DROGI JUŻ CZAS

Seweryn Krajewski – UCIEKAJ MOJE SERCE

Siekiera – MISIOWIE PUSZYŚCI

Skaldowie – PRZEŚLICZNA WIOLONCZELISTKA

Skubas – NIE MAM DLA CIEBIE MIŁOŚCI

Sosnowski – PYŁ

Świetliki & Linda – FILANDIA

Taco Hemingway – DESZCZ NA BETONIE

Tadeusz Woźniak – ZEGARMISTRZ ŚWIATŁA

Tilt – MÓWIĘ CI, ŻE

Tilt – RZEKA MIŁOŚCI, MORZE RADOŚCI, OCEAN SZCZĘŚCIA

Wilki – EROLL

Zbigniew Wodecki – ZACZNIJ OD BACHA

Zbigniew Wodecki & Zdzisława Sośnicka – Z TOBĄ CHCĘ OGLĄDAĆ ŚWIAT

A oto piosenki, na które ostatecznie zagłosowałem (w nawiasie podaję pozycję w oficjalnym Topie):

1. Alicja Majewska - JESZCZE SIĘ TAM ŻAGIEL BIELI (217)
2. Andrzej Zaucha - C'EST LA VIE - PARYŻ Z POCZTÓWKI (66)
3. Anna Jantar - NIC NIE MOŻE WIECZNIE TRWAĆ (59)
4. Anna Maria Jopek - SZEPTY I ŁZY ( - )
5. Anna Maria Jopek & Pat Metheny - TAM, GDZIE NIE SIĘGA WZROK (228)
6. Artur Rojek – SYRENY (101)
7. Aya RL - ULICA MIASTA ( - )
8. Bajm - CO MI PANIE DASZ (116)
9. Bajm - DWA SERCA, DWA SMUTKI (186)
10. Beata Bartelik - SEN NA POGODNE DNI ( - )
11. Brodka – VARSOVIE (234)
12. Brodka & A_GIM - WSZYSTKO CZEGO DZIŚ CHCĘ (270)
13. Budka Suflera - JEST TAKI SAMOTNY DOM (64)
14. Budka Suflera - JOLKA, JOLKA, PAMIĘTASZ (28)
15. Czesław Niemen - DZIWNY JEST TEN ŚWIAT (5)
16. Dawid Podsiadło - W DOBRĄ STRONĘ (335)
17. Dżem – PARTYZANT (331)
18. Edyta Bartosiewicz – OSTATNI (76)
19. Ewa Demarczyk - KARUZELA Z MADONNAMI (263)
20. Firebirds - 24 ZACHODY SŁOŃCA ( - )
21. Firebirds – HARRY (334)
22. Fisz Emade Tworzywo - DWA OGNIE (293)
23. Grażyna Łobaszewska - CZAS NAS UCZY POGODY (30)
24. Hey – LIST (124)
25. Irena Santor - POWRÓCISZ TU ( - )
26. Justyna Steczkowska – SAMA ( - )
27. Kayah & Bregović - ŚPIJ KOCHANIE, ŚPIJ (311)
28. Kazik - 12 GROSZY (14)
29. Kazik - SPALAM SIĘ (143)
30. Kazik na Żywo - PLAMY NA SŁOŃCU (301)
31. Klaus Mitffoch - JEZU JAK SIĘ CIESZĘ (54)
32. Kobranocka - I NIKOMU NIE WOLNO SIĘ Z TEGO ŚMIAĆ (142)
33. Krystyna Prońko - JESTEŚ LEKIEM NA CAŁE ZŁO (36)
34. Krystyna Prońko i Majka Jeżowska - ON NIE KOCHAŁ NAS ( - )
35. Krzysztof Zalewski - MIŁOŚĆ, MIŁOŚĆ (71)
36. Krzysztof Zalewski – POLSKO (277)
37. Kult - DO ANI (33)
38. L. Stadt - OCZY KAMIENIC ( - )
39. Lady Pank - MNIEJ NIŻ ZERO (128)
40. Lao Che – HYDROPIEKŁOWSTĄPIENIE (25)
41. Lombard - ADRIATYK, OCEAN GORĄCY (342)
42. Maanam - JESTEM KOBIETĄ ( - )
43. Maanam - KOCHAM CIĘ KOCHANIE MOJE (39)
44. Maanam - KRAKOWSKI SPLEEN (3)
45. Mad Money - NA TWOJEJ ORBICIE ( - )
46. Magda Umer - KONCERT JESIENNY NA DWA ŚWIERSZCZE I WIATR W KOMINIE (222)
47. Małgorzata Ostrowska – MELUZYNA (61)
48. Marek Biliński - DOM W DOLINIE MGIEŁ ( - )
49. Marek Grechuta & Anawa - DNI, KTÓRYCH NIE ZNAMY (16)
50. Maryla Rodowicz - NIECH ŻYJE BAL (167)
51. Myslovitz - DŁUGOŚĆ DŹWIĘKU SAMOTNOŚCI (8)
52. Myslovitz - W DESZCZU MALEŃKICH ŻÓŁTYCH KWIATÓW (324)
53. Nosowska & Przemyk – KOCHANA (121)
54. Obywatel G.C. - NIE PYTAJ O POLSKĘ (1)
55. Obywatel G.C. - PARYŻ - MOSKWA 17.15 (246)
56. Oddział Zamknięty - OBUDŹ SIĘ (202)
57. Ørganek – NIEMIŁOŚĆ (319)
58. Perfect – AUTOBIOGRAFIA (7)
59. Republika - NIEUSTANNE TANGO ( - )
60. Republika - OBCY ASTRONOM ( - )
61. Róże Europy i Edyta Bartosiewicz – JEDWAB (47)
62. Skaldowie i Łucja Prus - W ŻÓŁTYCH PŁOMIENIACH LIŚCI ( - )
63. Smolik feat. Artur Rojek - 50 TYSIĘCY 881 ( - )
64. Smolik feat. Kasia Kurzawska - CYE (CLOSE YOUR EYES) ( - )
65. Sztywny Pal Azji - WIEŻA RADOŚCI, WIEŻA SAMOTNOŚCI (15)
66. T.Love – KING (95)
67. T.Love – WARSZAWA (73)
68. Tilt - JESZCZE BĘDZIE PRZEPIĘKNIE (57)
69. Urszula - DMUCHAWCE, LATAWCE, WIATR (161)
70. Urszula - MALINOWY KRÓL ( - )
71. Variété - I ZNOWU KTOŚ PRZESTAWIŁ KAMIENIE ( - )
72. Varius Manx - PIOSENKA KSIĘŻYCOWA (96)
73. Voo Voo – GDYBYM (240)
74. Zbigniew Wodecki - LUBIĘ WRACAĆ TAM GDZIE BYŁEM (18)
75. Zdzisława Sośnicka - ALEJA GWIAZD (218)

A jak moje propozycje wypadły w TOPie 357? 18 piosenek przepadło, 57 z nich trafiło do zestawienia, a 27 znalazło się w TOP 100. Moje najbardziej zaskakujące głosy to chyba „Sen na pogodne dni” Beaty Bartelik, „On nie kochał nas” duetu Prońko i Jeżowska i „ Na twojej orbicie” Mad Money – czy ktoś jeszcze pamięta te hity z lat 80-tych? Dla mnie te trzy nagrania mają ogromną wartość sentymentalną i bardzo jej cenię. Zagłosowałem na dwie piosenki z pierwszej trójki, nie oddałem głosu na „Wojenkę” Lao Che, bo bardziej cenię ich „Hydropiekłowstąpenie”

Audycję w tym roku poprowadzili Katarzyna Borowiecka, moja ulubienica Ola Budka, Marek Niedźwiecki, Marcin „Marcel” Łukawski i Piotr Stelmach. W studiu pojawili się zacni goście: przesympatyczna Małgosia Ostrowska, Jan Borysewicz, Kazik, Krzysztof Zalewski, a muzycznie i garażowo dwa duety: Smolik i Kev Fox oraz Matylda Damięcka z Radkiem Łukasiewiczem. Zaprezentowane zostały 133 utwory, rozpoczynając od „Sztuki latania” Lady Pank. Było sympatycznie i mam wrażenie, że program był mniej przegadany niż poprzednio.

Jeśli nie pomyliłem się w moich statystykach, do TOP 357 swoje utwory wprowadziło 169 artystów, co oznacza, że wielu wykonawcom udało się pojawić na liście więcej niż raz. Artyści byli naprawdę bardzo zróżnicowani – od Mieczysława Fogga po Kaśkę Sochacką, od zespołu Kat po Stare Dobre Małżeństwo. Zdecydowanym i niepodważalnym zwycięzcą w tej kategorii jest zespół Kult z 13 piosenkami w zestawieniu, z których 4 trafiły do setki, a dwie – do dziesiątki. Jeśli dodamy do tego 5 piosenek Kazika ( z czego 2 w setce) i 1 utwór Kazika Na Żywo, okazuje się, że nie ma mocniejszego nad Kazika Staszewskiego. Tuż za Kultem znalazła się grupa Maanam – 11 utworów (w tym 3 w TOP 100) + jedno nagranie Marka Jackowskiego i Dżem – 10 utworów  (w tym 4 w TOP 100).

Po 8 piosenek wprowadzili Myslovitz  (w tym 2 w TOP 100), Budka Suflera  (w tym 2 w TOP 100), Edyta Bartosiewicz  (w tym 3 w TOP 100) i Republika  (w tym 2 w TOP 100) + trzy nagrania Obywatela G.C. . Z 7 piosenkami w zestawieniu znaleźli się Grzegorz Turnau  (w tym 2 w TOP 100) i Perfect  (w tym 3 w TOP 100). W TOP 357 pojawiło się 6 kompozycji Czesława Niemena  (w tym 2 w TOP 100), zespołu Hey  (w tym 3 w TOP 100), Marka Grechuty  (w tym 2 w TOP 100) i grupy Lady Pank (zaskakująco bez utworów w TOP 100).  Na Listę trafiło także 6 nagrań sygnowanych przez Męskie Granie Orkiestrę (w tym 2 w TOP 100), Po 5 nagrań następujących wykonawców uplasowało się w zestawieniu: Fisz Emade Tworzywo (w tym 1 w TOP 100),  Kazik (w tym 2 w TOP 100), T. Love (w tym 2 w TOP 100) oraz Raz Dwa Trzy (w tym 1 w TOP 100).

Po 4 piosenki mieli na liście: Coma (w tym 2 w TOP 100), Dawid Podsiadło (w tym 1 w TOP 100), Brodka, Lombard (w tym 2 w TOP 100), Krystyna Prońko (w tym 2 w TOP 100), Kaśka Sochacka (w tym 1 w TOP 100), Zbigniew Wodecki (w tym 3 w TOP 100), Kortez i Lao Che (w tym 2 w TOP 100). W tej kategorii znalazł się także Jacek Kaczmarski z dwoma nagraniami solowymi (oba w Top 100) i dwoma nagraniami w zespole Kaczmarski/ Gintrowski/ Łapiński (w tym 1 w TOP 100),  

Dość duża grupa wykonawców wprowadziła do zestawienia po trzy nagrania: Anna Maria Jopek, Czerwone Gitary, Bajm, Elektryczne Gitary, Maryla Rodowicz, Kwiat Jabłoni, Oddział Zamknięty, Organek, Obywatel G.C., Strachy na Lachy, Stare Dobre Małżeństwo, Wojciech Młynarski, Krzysztof Zalewski oraz Chłopcy z Placu Broni.

W TOP 357 pojawiło się 19 nowości. Najwyżej notowaną z nich była piosenka „Pył” nieodżałowanego Sosnowskiego, która trafiła na 107. miejsce. W TOP 100 pojawiło się z kolei 5 nowych nagrań,  były to:

100. Edyta Geppert - OCH ŻYCIE, KOCHAM CIĘ NAD ŻYCIE(awans o 8 miejsc)

99. Bogusław Mec – JEJ PORTRET (awans o 7 miejsc)

98. Lombard -  SZKLANA POGODA (awans o 33 miejsca)

83. Maanam – CYKADY NA CYKLADACH (awans o 29 miejsc)

67. Artur Andrus – PIŁEM W SPALE, SPAŁEM W PILE (awans o 46 miejsc)

3. Polski Top okazał się dość statyczny, TOP 3 pozostał niezmieniony, z Obywatelem G.C. na 1 miejscu, Lao Che na miejscu 2 (ogromna radość i duma dla mnie jako płocczanina) oraz Maanamem na pozycji 3. Największy spadek w obrębie TOP 357 to Kaśka Sochacka z „Cichymi dniami” (o 131 pozycji z 117 na 248), zaś największy awans – „Następna stacja” Taco Hemingwaya (o 95 pozycji z 249 na 154). Największe ruchy w obrębie TOP 100 to spadek „Rzuć to wszystko co złe” Zbigniewa Wodeckiego oraz Mitch and Mitch Orchestra and Choir (o 32 oczka z 57 na 89), zaś awans to „Na zakręcie” Krystyny Jandy” (o 33 oczka z 95 na 62).  

Największe zaskoczenia? Moim zdaniem – to brak „Obcego astronoma” Republiki w zestawieniu. Dla mnie jest to utwór kultowy, magiczny i bardzo znaczący dla rozwoju mojego zainteresowania muzyką i jego nieobecność smuci mnie i zaskakuje. Dość licznie reprezentowani byli artyści tzw. estrady lat 70 i 80-tych, ale nie rozumiem czemu zabrakło miejsca dla choćby jednego nagrania damy polskiej piosenki, Pani Ireny Santor. Irena Jarocka także nie została dostrzeżona. Na liście brak mistrza Smolika, zaskakuje kompletna nieobecność Skaldów i brak nawet jednego nagrania Lady Pank w pierwszej setce. Słabo wypadły też Wilki i Kayah.

Podsumowując, dzień Polskiego Topu jest od lat szczególny. Bez względu na to, czy podobały nam się wszystkie decyzje głosujących, czy nie, możliwość posłuchania tak wielu wybitnych nagrań w jednej audycji jest niesamowita i niepowtarzalna. Czasami słyszymy te kompozycje raz do roku – właśnie w Polskim Topie. Dlatego dziękuję za te chwile, by nie rzec, godziny wzruszeń i wspomnień i już czekam na kolejny TOP. Może tym razem wygra Kult, a może wreszcie Maanam doczeka się zasłużonego złotego medalu. A tymczasem, „Nie pytaj o Polskę’…

 

„BEZMIAR” (L’immensita), Włochy / Francja 2022

Premiera kinowa: 14 kwietnia 2023

W kinach można teraz oglądać nowy film z Penelope Cruz – „Bezmiar” to jednak włoska produkcja, film poruszający trudną tematykę, niezwykle ciekawy.

Akcja filmu przenosi nas do Rzymu końca lat 70-tych, poznajemy rodzinę Borghetti – z pozoru idealną włoską rodzinę: piękna Clara (Cruz) i przystojny Felice (Vincenzo Amato) mają trójkę udanych dzieci – małą Dianę, łakomczucha Gino i nastolatkę Adri. Wprowadzają się właśnie do nowego domu z cudownym widokiem, nie brakuje pieniędzy, wszyscy wydają się szczęśliwi. Pod warstwą rzekomego szczęścia kryją się jednak sekrety i tragedie rodzinne.

Źródłem problemów jest głównie despotyczny i dominujący ojciec – nie szanuje ani żony, ani dzieci, ani nawet własnej matki. Prowadzi do wielu przemocowych sytuacji, jest kobieciarzem i regularnie zdradza żonę, a kiedy jego sekretarka zachodzi z nim w ciążę, przelewa to czarę goryczy i całkowicie upokarza dręczoną psychicznie Clarę.

Drugim źródłem problemów i niepokojów w rodzinie jest Adri – najstarsza córka, która burzliwie wkracza w okres dojrzewania, odkrywa swoją seksualność i demonstracyjnie zaczyna podkreślać swoją transpłciowość. Jej chłopięce stroje, fryzury, zachowania wprowadzają pozostałych członków rodziny w konsternację i stają się źródłem niekończących się konfliktów. Podając się za chłopca, Adrianna nawiązuje bliską relację z nastolatką z sąsiedztwa.

Do czego może doprowadzić kumulacja napięć i konfliktów? Kto stanie się główną ofiarą rodzinnej traumy?

„Bezmiar” to bardzo zajmujące stadium stereotypowej włoskiej rodziny, z ojcem – macho i matką pozbawioną prawa głosu. Zdecydowanie najciekawsze role w filmie to role Clary i Adri – matki i córki nieakceptującej swojej tożsamości. Cruz jest bardzo dobra – zjawiskowo piękna i bezgranicznie smutna – ucieka w świat dziecięcych zabaw i uciech, czym przykrywa swoją depresję. Świetna jest młoda Adri jako dziewczynka, która chce być chłopcem i nie godzi się z bezmyślnym patriarchatem. Pięknie ukazana jest więź między matką a Adrii, pełna miłości i całej gamy emocji.

Film jest ważny – mówi o istotnych problemach – rolach społecznych, depresji, zjawisku transpłciowości, przemocy, a wszystko to ukazane jest w niezwykle estetycznej, subtelnej formie. Nie jest to kino idealne, ale z pewnością intrygujące i zaangażowane, dlatego mogę film polecić bez zastrzeżeń.

Moja ocena: 8/10

 

TOP 60 LOMBARD & MAŁGORZATA OSTROWSKA

Dzisiejszą jubilatką jest Małgorzata Ostrowska – niezwykle charyzmatyczna, przesympatyczna, obdarzona znakomitym głosem wokalistka, dawniej znana z zespołu Lombard, a dwa dni temu urodziny obchodził drugi z liderów Lombardu – Grzegorz Stróżniak. Z tej okazji przypominam mój subiektywny TOP 60 ulubionych utworów Lombardu. W latach 80-tych zespół stanowił zdecydowaną elitę polskiego pop rocka, a potem doszło do konfliktu Małgorzaty i Grzegorza, który próbowano rozwiązać nawet w sądzie. Walka o prawa do nagrań zespołu odbiła się negatywnie na fanach, bo płyt Lombardu z lat 80-tych nie można teraz oficjalnie kupić. Nagrania jednak pozostały i są cudowne. Enjoy!

60. LOMBARD Darwiniści
59. LOMBARD Wielki grzech
58. LOMBARD Plaża fok
57. LOMBARD Bezcieleśni – bezszelestni
56. MAŁGORZATA OSTROWSKA Prawdy
55. MAŁGORZATA OSTROWSKA Mijamy się
54. LOMBARD Rzuć broń i cześć bohaterom
53. LOMBARD Miny na pokaz, czyny za grosz
52. LOMBARD Śmierć dyskotece
51. MAŁGORZATA OSTROWSKA Teraz kiedy wiem
50. LOMBARD Ocalić serca
49. LOMBARD Rdza
48. MAŁGORZATA OSTROWSKA Jeśli tak miało być
47. LOMBARD Wolne od cła
46. LOMBARD Szara maść
45. MAŁGORZATA OSTROWSKA Szpilki – taką mnie chcesz
44. LOMBARD Kradzież nie popłaca
43. LOMBARD Ckliwy melodramat
42. LOMBARD Wąwóz Kolorado
41. LOMBARD Skąd ja to znam
40. LOMBARD Znowu radio
39. MAŁGORZATA OSTROWSKA Słowa jak węże do ucha
38. LOMBARD Bye bye Jimi
37. LOMBARD Anka
36. MAŁGORZATA OSTROWSKA Jeśli było
35. MAŁGORZATA OSTROWSKA Nie uwierzę
34. LOMBARD Odejść bez pożegnań
33. MAŁGORZATA OSTROWSKA Teraz
32. MAŁGORZATA OSTROWSKA Tak jak pierwszy raz
31. LOMBARD Jej głos po tamtej stronie
30. LOMBARD O jeden dreszcz
29. MAŁGORZATA OSTROWSKA Głupi świat
28. MAŁGORZATA OSTROWSKA Cisza jak dziś
27. LOMBARD Dworzec pełen snów
26. LOMBARD Welcome home, Bóg w dom
25. LOMBARD Płonąca stodoła
24. MAŁGORZATA OSTROWSKA Cisza jak dziś
23. MAŁGORZATA OSTROWSKA Słońce, które znasz
22. MAŁGORZATA OSTROWSKA Ziemia w ogniu
21. MAŁGORZATA OSTROWSKA Chciałabym zapomnieć
20. LOMBARD Kto mi zapłaci za łzy
19. LOMBARD Czeski film
18. LOMBARD Droga pani z V
17. LOMBARD Diamentowa kula
16. LOMBARD Przeżyj to sam
15. LOMBARD Gwiazdy rock’n’rolla
14. LOMBARD Kryształowa
13. LOMBARD Aku-hara kraj ze snu
12. MAŁGORZATA OSTROWSKA Lawa
11. LOMBARD Ostatni taniec
10. LOMBARD Dwa słowa, dwa światy
9. LOMBARD Anatomia, ja płynę płynę
8. LOMBARD Mam dość
7. LOMBARD Stan gotowości
6. LOMBARD Taniec pingwina na szkle
5. LOMBARD Gołębi puch
4. LOMBARD Mister of America
3. MAŁGORZATA OSTROWSKA Meluzyna
2. LOMBARD Adriatyk ocean gorący
1. LOMBARD Szklana pogoda