GRZEGORZ CIECHOWSKI – 20 LAT

Pamiętam ten dzień i tę chwilę bardzo dobrze. Była sobota i Pan Marek w „Markomanii” puszczał piosenki z dzwoneczkami. Musiałem szybko pojechać po brakujące świąteczne składniki, najważniejsza była śmietana z Piątnicy….

Nagle Pan Marek przerwał audycję i poinformował o śmierci Grzegorza Ciechowskiego. Ale jak to? Przecież to młody człowiek. Przecież był w takiej dobrej formie. Przecież to od lat mój idol,,,

Z twórczością Grzegorza Ciechowskiego zetknąłem się po raz pierwszy przy piosenkach „Kombinat” i „Arktyka” oba nagrania wydały mi się … okropne, ale miałem wtedy niespełna 9 lat. Potem usłyszałem „Nieustanne tango” – nieco wcześniej widziałem film „Czyż nie dobija się koni?” z Jane Fondą i to nagranie wydało mi się znakomitą ilustracją do tego filmu. Zaintrygowała mnie muzyka, tekst. Wtedy już systematycznie słuchałem Listy Przebojów Programu Trzeciego i tak zostałem … republikaninem. Kiedy 20 czerwca 1984 jako 10-latek utworzyłem pierwsze notowanie mojej prywatnej listy przebojów (którą nota bene prowadzę do dziś) „Obcy astronom” zdobył pierwsze miejsce, a potem było jeszcze wiele numerów 1 – niepokojąca „Poranna wiadomość” z szokującym polsko-angielskim odliczaniem, „Psy Pawłowa”, które walczyły o szczyt mojej listy z „San Damiano” Sala Solo, „ fantastyczne „Ciało”, dramatyczna „Moja krew”, a potem nagle zespół  zawiesił działalność.

Grzegorz Ciechowski nagle objawił się w nowej odsłonie, jako Obywatel G.C.  Kiedy usłyszałem „Paryż –Moskwa 17.15” nie mogłem uwierzyć, że w Polsce mogą powstawać tak genialne nagrania, słuchałem tej piosenki bez przerwy w Wielkanoc 87, a potem było jeszcze lepiej. „Nie pytaj o Polskę” to jedno z najwybitniejszych nagrań w historii polskiej muzyki – hymn mojego pokolenia, piosenka z ponadczasowym tekstem, który był aktualny w latach 80-tych i aktualny jest dziś. „ Tak…tak… to ja” to kolejne arcydzielne nagranie, takie były dwie pierwsze płyty „Obywatel G.C” i „Tak! Tak!””, niezwykle nowatorskie pod względem muzycznym i tekstowym. Byłem zafascynowany.

Mimo zachwytu kreacją Obywatela G.C. z radością przyjąłem wiadomość o reaktywacji Republiki. W latach 90-tych powstało jeszcze mnóstwo znakomitej muzyki,  na czele z takimi nagraniami jak „Zapytaj mnie czy cię kocham”, „Mamona”, „Odchodząc”, „Raz na milion lat”. Wydawane wtedy płyty nie miały już tej alternatywnej świeżości lat 80-tych, ale były wspaniałe,

Grzegorz był muzycznym kameleonem. Jego kolejnym muzyczno-artystycznym wcieleniem stał się Grzegorz z Ciechowa. Mieszanka ento-popu z elektroniką z utworem „Piejo kury piejo” na czele okazała się kolejnym strzałem w dziesiątką, kolejną nomen omen kurą znoszącą złote jajka.

Grzegorz Ciechowski był artystą fenomenalnym, wyprzedzał i kreował trendy, był wrażliwym poetą, którego wiele tekstów to żywa prawda o życiu, kondycji człowieka i o miłości, był performerem, twórcą dbającym o każdy szczegół – muzyczny, tekstowy, wizerunkowy. Wspomagał młodych twórców, choćby Kasię Kowalską i Justynę Steczkowską.

Zmarł w wieku 44 lat. W twórczości Grzegorza Ciechowskiego motyw śmierci pojawiał się dość często, wspomnę tu tylko „Śmierć w bikini”, „Odchodząc”, czy „Śmierć na pięć”. Czy coś przeczuwał, czy wiedział, że musi żyć i tworzyć tak intensywnie, bo dane mu jest niewiele czasu?

Myślę, że nie ma tygodnia, żebym nie sięgnął po nagrania Grzegorza Ciechowskiego, ta muzyka jest dla mnie niezwykle ważna. Ubolewam, że nigdy nie widziałem Republiki na żywo. Pozostały płyty…

Autor fotografii: Andrzej Świetlik
Źródło: https://prl24.co.uk/20-lat-temu-zmarl-grzegorz-ciechowski-wspominamy-wyjatkowego-artyste/