Oyinkan Braithwaite „Moja siostra morduje seryjnie”, Wydawnictwo Świat Książki 2020

Przekład: Maciej Mazan

Literatura nigeryjska jeszcze niedawno nie cieszyła się w naszym kraju dużym zainteresowaniem. Szlaki przetarł z pewnością laureat Nagrody Bookera, Chinua Achebe, autor powieśći „Wszystko rozpada się”, ale królową nigeryjskiej powieści stała się wybitna pisarka Chimamanda Ngozi Adichie, której książki „Amerykaana”, „Połówka żółtego słońca”, czy „Fioletowy hibiskus” są wyjątkowe.

Za wyjątkową, choć nie wybitną można uznać najnowszą nigeryjską książką. Którą przeczytałem, czyli „Moja siostra morduje seryjnie", autorstwa młodej nigeryjskiej pisarki Oyinkan Braithwaite. Książka wywołała w ubiegłym roku prawdziwą sensację na rynku wydawniczym, otrzymała nominację do Women’s Prize for Fiction (a niezwykle sobie tę nagrodę cenię) oraz Nagrody Bookera (a jest to dla mnie najważniejsza literacka nagroda na świecie).

Dlaczego sięgnąłem po tę pozycję? Pomogły nominacje, intrygująca okładka oraz fascynujący tytuł: „Moja siostra morduje seryjnie’. Można by pomyśleć, że to książka kryminalna, ale nic bardziej mylącego – to powieść obyczajowa z psychologicznym obrazem sióstr. Młodsza  - Ayloola – jest typowym produktem współczesnych czasów – liczą się dla niej nowoczesne gadżety, social media i bogate życie towarzyskie. Starsza – Korede – jest szanowaną pielęgniarką w szpitalu w Logos.

Ayoola ma jeszcze jedną słabość: morduje swoich kochanków. Tak naprawdę trudno jest ustalić motywy jej działania – czy rzeczywiście jest seryjną morderczynią, czy do śmierci prowadzi seria nieszczęśliwych zbiegów okoliczności. Gdzie należy doszukiwać się przyczyn zachowania sióstr i ich emocjonalnych problemów?

Powieść Oyinkan Braithwaite to ciekawy obraz współczesnej Nigerii, ale przede wszystkim intrygująca charakterystyka skontrastowanych ze sobą kobiet, niezwykły świat ich uczuć i zachowań. Nowatorska jest struktura powieści – książka składa się z krótkich rozdziałów, niektóre z nich zbudowane są z zaledwie kilku zdań. W tekście można odnaleźć także piękną poezję, której powieściowym autorem jest Femi, jeden z ukochanych i zarazem ofiara Ayooli.

Z pewnością można tę książkę pokochać, można się nią również rozczarować.

Moja ocena: 7/10